Na syndrom Aspergera cierpią nie tylko dzieci i młodzież, ale również dorośli. Mimo to, wielu ludzi spotykających na swojej drodze osoby z problemami w nawiązywaniu kontaktów, nie myślą o syndromie Aspergera, a o tym, że kieruje nimi wyniosłość, zarozumiałość oraz niechęć.
Geneza zespołu Aspergera
Zespół Aspergera nie jest chorobą, a pochodną od autyzmu. Objawia się on przede wszystkim problemami z nawiązywaniem i utrzymywaniem relacji z innymi osobami. Jako pierwszy spostrzegł go w 1944 roku Hans Asperger, od którego wzięła się nazwa tegoż syndromu. Był to austriacki psychiatra, który zauważył, że kilkoro małych pacjentów z dziecięcej kliniki psychiatrycznej w Wiedniu odstaje od innych. Ich relacje z rówieśnikami nie były zażyłe, a dzieci zachowywały się inaczej.
Objawy zespołu Aspergera u dzieci
Dzieci i młodzież z syndromem Aspergera mają przede wszystkim trudności w utrzymywaniu oraz nawiązywaniu relacji międzyludzkich. Takie osoby raczej nie cieszą się zbytnią popularnością i nie mają dużej liczby przyjaciół. Swoje kontakty z drugim człowiek opierają głównie na wspólnych pasjach i zainteresowaniach, aniżeli na więzi emocjonalnej. Warto również wspomnieć, że osoby z zespołem Aspergera są zainteresowani jedną dziedziną i odnoszą w niej sukcesy. Może to być na przykład matematyka, fizyka i tym podobne.
Osoby z syndromem wydają się być zarozumiałe, niedostępne i niezainteresowane rozmową. Zespół Aspergera jednak sprawia, że są skupieni tylko na danym temacie, a nie kontakcie z rozmówcą. SA powoduje, że osoby na niego cierpiące nie potrafią interpretować gestów i min, a także nie rozumieją gier słownych. Nie odróżniają ironii i metafor, a wszystko, co usłyszą, traktują bardzo dosłownie. W związku z tym, wolą krótkie i zwięzłe komunikaty.
Osoby z Aspergerem powtarzają cały czas te same czynności w ten sam sposób. Zachowują się stereotypowo, co oznacza, że na przykład do pracy lub szkoły chodzą zawsze tą samą drogą. Każdy z SA ma różne nawyki. Zespół Aspergera sprawia, że odczuwają pewnego rodzaju przymus powtarzania danej czynności. Odczuwają na przykład potrzebę gryzienia czegoś, liczenia przedmiotów lub układania ich w prostej linii. SA powoduje również, że osoby mają problemy z utrzymaniem równowagi, przez co są nazywane „niezdarami”. Oprócz tego, nadmiernie skupiają się na szczegółach oraz wykazują nadwrażliwość na hałas.
Warto też wspomnieć, że takie osoby muszą mocno skupić się na wykonywanej, nawet najprostszej, czynności. Zespół Aspergera powoduje, że nie potrafią wykonywać ich w sposób automatyczny i wyuczony.
Artykuł powstał we współpracy z: Psychiatra Sylwia Wojdowska-Czaplewska